Vanochtend ontwaken we met prachtig zonnig weer. We gaan op weg naar de Säksische Schweiz en Heinz-Heinz stuurt ons door Tsjechië. Op zich geen slecht idee, want dat is korter. Tenminste, zolang we via de hoofdwegen rijden. Maar Heinz-Heinz besluit om ons halverwege de Tsjechische bushbush in te sturen. Nu snijden we daardoor wel een stukje af, maar we doen er ongeveer drie keer zo lang over. We rijden nog door een druk, toeristisch grensplaatsje en kunnen niet anders dan over de markt tussen de kramen door rijden, waar niemand raar van opkijkt. Het wordt steeds donkerder en voordat we bij de Duitse grens zijn, is het aan het gieten. Via allerlei binnendoorweggetjes en nog een omleiding bereiken we dan eindelijk de parkeerplaats van de Bastei. Inmiddels is het droog, warm en zonnig geworden. We zetten de auto neer en kiezen, in plaats van ongeveer een uur lopen, ervoor om met een pendelbus richting Bastei te gaan. Van daar is het dan nog een halve kilometer te voet.
Wat we daar te zien krijgen, is het allemaal waard. Op onze wandelweg komen we al aan een paar uitzichtpunten voorbij (foto) en dan gaan we de Basteibrücke op. Dat is een brug die tussen de rotsen door gebouwd is, een fantastisch kunstwerk (foto). We genieten van de unieke uitzichten over de rotssculpturen en de rivier de Elbe. Aan het eind gaan we ook nog de Felsenburg Neurathen (2xfoto) bekijken, waar we voor moeten betalen. Maar als je toch hier bent, wil je ook alles zien. Het is geen echte burcht, maar één die bestaat uit rotsen. Via bruggetjes en trapjes zijn deze met elkaar verbonden.
Na een broodje bratwurst keren we via de pendelbus weer terug naar de auto. Dan weer Lückendorfwaarts, dit keer via de Duitse kant.
We maken op de terugweg nog een tussenstop in Hohenstein, waar we de gelijknamige burcht bezoeken. Deze torent op 140 meter hoogte boven het Polenztal uit. Het geheel valt een beetje tegen.
Niet alleen vandaag, maar ook de andere dagen hebben we onderweg steeds de Duitse radio aan en we horen om de haverklap Caro Emerald met ‘Night like this’, ze is erg populair hier.
Bij thuiskomst zit de familie Krumnow in hun tuin en we maken even een praatje. We krijgen een verse komkommer uit eigen kas en de grapjes over de bacteriën blijven natuurlijk niet uit.
Voor het eerst is het weer mooi genoeg om op ons terras te kunnen eten.
Ongeveer een half uurtje nadat we gegeten hebben, barst er een enorme onweersbui los. Dan, terwijl het nog regent, komt de zon weer door en zien we een dubbele regenboog.
Basteibrücke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten