donderdag 30 juni 2011

30 juni 2011

Hiep hiep hoera, vandaag wordt Luana 5 jaar. Gefeliciteerd lieve schat van ons.

Het is vandaag wat bewolkter en koeler dan voorgaande dagen. Eigenlijk een verademing en ideaal weer om een stad te bekijken.
Deze dag bezoeken we wat minder bekende delen van Praag. Eerst gaan we met ons trammetje naar Vysehrad. Een park aan de rivier dacht ik. Maar het park blijkt bovenop een heuvel te liggen, we moeten dus eerst flink klimmen om er te komen. Het is een oud fort waar de vestingmuren nog van bestaan en waarlangs je kunt wandelen om van alle kanten over Praag te kijken. Er zijn nog poorten, gebouwen, kapellen en overal in het park staan beelden. Dan staat er nog een mooie kerk en is er een bezienswaardig kerkhof waar o.a. Dvorak en Smetana begraven liggen.
Op onze terugweg naar beneden gebruiken we op een terras in het park onze lunch. Dan trammen we naar het Wenceslasplein. Wenceslas is de grote held van Praag en aan hem is een reusachtig standbeeld te paard gewijd. Verder wordt dat deel van het langgerekte plein overheerst door het enorme museumgebouw (foto).
Na goed zoeken zie je ook een klein gedenksteentje voor Jan Palach, de student die zich in de ‘Praagse Lente’, uit protest tegen de bezetting van de Warschaupactstaten, op deze plaats in brand stak.
Dan gaan we naar de Petrinheuvel. Daar kun je met een kabelbaan naar de top waar een soort verkleinde Eiffeltoren staat waarin je omhoog kunt. Je kunt kiezen tussen klimmen of met de lift. Daar hoeven we niet lang over te beraadslagen, het kost maar weinig meer en scheelt 300 treden.
Van bovenaf heb je een fenomenaal uitzicht over Praag en de Praagse Burcht (foto).
Op de weg terug met de kabelbaan stappen we een eindje onder de top uit om op een terrasje met schitterend uitzicht op Praag een koel drankje te nuttigen. Het is onvoorstelbaar dat je op een terrasje met zulk uitzicht voor 1,40 euro zo’n flinke pot bier krijgt (foto). Daar lusten we er nog wel één van (nou ja, ik houd het liever bij ijsthee).
Dan gaat het weer terug naar ons appartementje.
Bij onze ‘stamkroeg’ gebruiken we ons laatste avondmaal van Praag.
We hebben genoten van Praag, wat een schitterende stad! Aardige mensen, een prima en duidelijk openbaar vervoersysteem, gunstige prijzen voor eten en drinken. Ahoy Praha. 



woensdag 29 juni 2011

Woensdag 29 juni 2011

We moeten twee keer wisselen van tram, maar deze brengt ons wel helemaal tot bovenaan de heuvel waar de Praagse Burcht staat. Dat scheelt een boel klimwerk op een warme dag als deze.
Hier boven lopen de hordes weer achter hun leiders aan die dat graag aangeven met paraplu, vlaggetje, petje of knuffelbeestje op stok, molentje, etc., etc.
We lopen over het terrein van de burcht en van daaruit naar de Loreto kapel. Op de terugweg zien we een groep militairen marcheren die naar het aflossen van de wacht gaan, dat elke dag om 12 uur officieel plaatsvindt. Wij hoeven dat niet perse te zien en gaan liever vast op een terrasje onze lunch gebruiken, nu is er nog plaats genoeg. En inderdaad na het aflossen van de wacht, als wij al aan ons maaltje zitten, loopt het terras helemaal vol.
Dan langs de Vituskathedraal (foto), we gaan er ook even in. Als we daar naar buiten komen, zien we dat er wat staat te gebeuren op het plein naast de kathedraal. Er is een heel stuk afgezet en we besluiten om even te wachten wat het is.
Het blijkt een militaire show te zijn. Er komt eerst een muziekkapel het plein op. Dan volgt er een toespraak die voor het gemak ook nog even in het Engels wordt vertaald. Een groep motormilitairen geven een demonstratie (foto) en daarna krijgen we nog een exercitie van een groep militairen. Tussendoor betreden ook nog wat figuren te paard de arena. Op gegeven moment hebben we het wel gezien, het is nl. bloedjeheet en we staan in de knetterende zon. We zoeken maar gauw een schaduwplekje op.
Dan gaat het verder te voet naar beneden onderweg komen we nog langs een paar mooie uitzichtspunten (foto). Beneden aangekomen stappen we weer op de tram.
Bij Andel halen we nog even wat broodjes voor het ontbijtje van morgenochtend en stappen op de volgende tram weer richting huis. Voordat we naar ons appartementje lopen nemen we eerst nog even een koel drankje op het terras bij de tramhalte.




dinsdag 28 juni 2011

Dinsdag 28 juni 2011, deel 2

Vanavond nog even met een paar trammetjes naar de Krizikfontein geweest. Een verlichte fontein die op de maat van muziek werkt. Normaal diverse genres muziek, maar om een of andere reden was het nu alleen muziek van Mozart. Op de podia voor en achter de fontein werd bij delen een klassieke dans opgevoerd.
Het was best goed bezocht en zeker de moeite waard om te bekijken. De show duurde 35 minuten.

Dinsdag 28 juni 2011

Met de tram gaan we eerst naar Andel, wat een samenkomst is van bus- tram- en metrolijnen. Hier stappen we over op een andere tram en gaan mee tot aan het Plein van de Republiek.
Wat een schitterende stad is Praag. We hebben vandaag het meest bekende deel van de stad bekeken en in de grote toeristenoptocht meegelopen. Je ziet allerlei bouwstijlen, maar het meest opvallend is toch de art nouveau.
Op het plein genaamd Staromestske (foto) staan de meeste bekende gebouwen van de stad bij elkaar. Ineens lijkt het plein wat aan de lege kant, de hele menigte staat bij de astronomische klok van het raadhuis (foto). Op het hele uur (en het is twee minuten vóór 11) gaan een paar luikjes open en komen een paar poppetjes tevoorschijn. Een houden haantje wat erboven zit kraait twee keer en dat is alles. De meute (waaronder wij) staat gespannen af te wachten tot ‘hèt’ gaat gebeuren en voordat we met de ogen kunnen knipperen, is het alweer afgelopen. De meesten kunnen er wel om lachen.
We lopen richting Moldau en komen langs veel winkeltjes waar Tsjechische specialiteiten worden verkocht, waaronder het boheemse glas en kristal (foto).
Langs de rivier gaan we op een terrasje in de schaduw zitten voor onze lunch. Het is een prachtig plekje, aan het water met aan de overkant de Praagse Burcht. We eten elk een heerlijk vers stokbroodje met lekker beleg en gaan dan langs het water verder richting Karlsbrug. Hier is het ook weer een opstopping van mensen. Het is ook wel een bijzondere brug, waar alleen voetgangers overheen mogen. Aan beide zijden staan om de zoveel meter enorme standbeelden. Verder staan er souvenirverkopers, portrettekenaars, mensen die muziek maken, etc. Aan de overkant lopen we nog wat straten door en stappen op de tram richting Andel. Hier stappen we uit om te gaan winkelen. We zitten ook hier weer gezellig op een terrasje met een koel drankje, want het is erg warm, maar we klagen niet, we genieten ervan.
We gaan nog even verder inkopen doen en stappen weer op het trammetje richting appartement. Als we uitstappen….. ja hoor, gaan we eerst weer even op een gezellig terrasje……



maandag 27 juni 2011

Maandag 27 juni 2011

Als we de spullen ingepakt hebben en het appartementje opgeruimd, nemen we afscheid van de familie Krumnow. We kunnen vertrekken naar Praag, wat ongeveer 100 kilometer hiervandaan ligt.
Algauw zijn we de grens over en komen over wegen met wisselend wegdek (goed geasfalteerd, opgelapt of gatenkaas). Tijdens het eerste deel van de reis is het rustig wat bebouwing en verkeer betreft.
In de mooie, wat grotere plaats Melnik besluiten we op een parkeerplaats even pauze te houden en onze meegenomen bammetjes op te eten. Voor mij werd het ook hoog tijd voor een sanitaire stop en ik volg een bordje waarop ‘WC’ staat. Na ongeveer een halve stadswandeling door Melnik heb ik nog steeds geen wc gevonden en de nood wordt steeds hoger. Dan keer ik weer terug richting auto en bombardeer een struik in het parkje tegenover de parkeerplaats tot tijdelijk toilet.
Na deze opluchting gaat het weer verder. De temperatuur is inmiddels aardig opgelopen, zo warm hebben we het deze vakantie nog niet gehad.
Zo langzaamaan wordt het drukker en spoedig rijden we de buitenwijken van Praag binnen. Het is nog een hele afstand, dwars door het centrum, voordat we bij het appartement zijn dat we hier voor 4 dagen gehuurd hebben.
Er is een dame aanwezig die ons het appartement laat zien en de parkeergarage voor de auto. We lopen ook even naar de weg waar de tram stopt en ze wijst ons nog een klein winkeltje. Maar, vertelt ze, als we 5 haltes met de tram gaan, is er een groot winkelcentrum.
We pakken de auto uit, ruimen de boel in en besluiten om boodschappen te gaan doen in het grote winkelcentrum. Eerst een kaartje kopen voor 1 ritje, dan met de tram naar een groot bus- en metrostation. We moeten een paar maal vragen waar we moeten zijn en de mensen spreken nauwlijks wat anders dan Tsjechisch. Als we het aan een officieel in uniform gestoken man vragen die uit een hokje komt bij de bushalte, kijkt hij ons even ongelukkig aan, brabbelt even wat in het Tsjechisch en verdwijnt gauw weer in zijn hokje.
Maar uiteindelijk komen we op de goede plek. We kopen een 5 dagen kaart voor de tram en gaan op weg naar de supermarkt. We moeten daarvoor met een heel lange stijle roltrap, waardoor het lijkt of de mensen een heel eind achterover geleund staan. Het is zo’n koddig gezicht dat ik sta te gieren op die roltrap.
In de reusachtige supermarkt krijg ik een echt Walmart-gevoel. We vinden er alles wat we nodig hebben. We nemen een vers gebraden kip mee en een bak vol gebakken aardappels, kunnen we ze thuis in de magnetron opwarmen. We betalen en als we narekenen wat het nou eigenlijk kostte blijkt het 4 euro te zijn! Nog een bakje sla erbij en we hebben de maaltijd bij elkaar.
Omdat er geen koffiezetapparaat in het appartement aanwezig is, willen we een thermoskan en een losse opzetfilter kopen, maar als we een koffiezetapparaat voor nog een 10 euro tegenkomen, nemen we die maar.
Dan weer terug met de tram en even lekker douchen.
Na het eten gaan we weer richting centrum om vast even rond te neuzen.
Het is wel een enorm contrast: eerst Lückendorf, een plaatsje waar de wereld ophoudt en daarna het drukke, bruisende Praag.
We wandelen op de bonnefooi wat rond langs de rivier en komen langs het dansende huis, waar we met de auto ook al langs waren gekomen. Het is een omstreden modern ontwerp van Frank Gehry en Vlado Milunic. We zitten nog even op een terrasje. Dan via Metro en tram weer huiswaarts.

Het Dansende Huis



zondag 26 juni 2011

Zondag 26 juni 2011

We staan op met druilerig weer. We doen rustig aan met ontbijt en koffie, maar het weer wil niet beter worden.
We besluiten toch maar op weg te gaan naar Liberec, een stad in Tsjechië.
Omdat het weekend is, gaan we eerst even bij het restaurant langs om voor vanavond een tafel te bespreken, want we merkten dat vorige keer bijna alle tafels gereserveerd waren. De tent liep ook aardig vol.
Dan de grens over naar Tsjechië. De bergen rondom Liberec zijn wat hoger dan hier, maar er is weinig van te zien door de laaghangende bewolking.
We parkeren onze auto in een parkeergarage in het centrum en gaan op weg.
Omdat het zondag is, is het rustig in de stad. We lopen door het mooie historische centrum, maar omdat het blijft miezeren is er niet zoveel lol aan.
We zien hier ook weer veel vervallen gebouwen tussen de gerenoveerde panden staan. Hoe verder je uit het centrum komt, hoe meer ouwe zut.
Op het hoofdplein voor het Raadhuis worden tentjes opgebouwd en wordt een stuk afgezet waar gevoetbald kan worden(!) Staan er eens geen auto’s op een plein, hebben we dàt.
In tegenstelling tot de Duitse steden die we bezocht hebben, is hier wel een MacDonalds. Het is gevestigd in een prachtig gerestaureerd oud pand. We gaan er tussen de middag meteen maar een hapje eten. Ook van binnen is het mooi gerenoveerd.
We lopen nog een paar straten door en gaan weer naar de parkeergarage. Als we ons kaartje in de parkeerautomaat stoppen, geeft deze steeds nul aan. Het parkeren blijkt gratis te zijn omdat het zondag is (we vermoeden/gokken tenminste dat de meneer aan wie we het vroegen dat zei).
Dan weer naar Lückendorf terug, waar we vast wat gaan inpakken voor ons vertrek van morgen naar Praag.



zaterdag 25 juni 2011

Zaterdag 25 juni 2011

Als we op weg gaan naar Görlitz, krijgt Heinz-Heinz het weer op zijn heupen en besluit ons dit keer via Polen te sturen over een route met een vreselijk slecht wegdek. Het is wel een rustige weg, maar dat is geen wonder als je in aanmerking neemt dat parallel aan deze weg, aan de andere kant van de grens een prima weg loopt. Hier rijden alleen de mensen die er wonen en waarschijnlijk mede Tom-Tom-bezitters.
Al slalommend tussen de gaten in het wegdek door komen we langs de enorme ‘Braunkohl Anlage’, die je vanaf elke bult in de verre omtrek kunt zien liggen. We komen bij een sjofele garage nog een bordje tegen met ‘Wir kaufen Auto’, wat volgens Henk ‘Wir klauen Auto’ moet zijn.
Dan passeren we de brug over de Neisse die de stad Görlitz splitst in een Duits en een Pools gedeelte. We stallen onze auto in een parkeergarage in het centrum.
Het is een tamelijk grote stad en tot nu toe de mooiste die we bekeken hebben. Nadeel is dat hij ook erg toeristisch is. Overal lopen kuddes mensen, begeleid door een gids. We zien zelfs een groep waarvan de gids in een microfoontje loopt te babbelen en de volgers allemaal van een koptelefoontje voorzien zijn.
We beginnen onze wandeling bij een art deco warenhuis, waar vroeger Karstad gevestigd was. Het is nu nog maar gedeeltelijk open, maar we gaan toch even naar binnen om de bezienswaardige glazen koepel te bekijken (foto).
Wat verder komen we bij de ‘Dicke Turm’ (foto), die op een van de gezellige pleinen van Görlitz staat.
We komen langs leuke steegjes (foto) en bewonderen de raadhuistrap die om een beeld van Vrouwe Justitia op een pilaar heen loopt (foto).
Op de Untere Markt (foto) is het druk, hier zijn de bezienswaardigheden aaneengeregen.
Als we tussen de middag een hapje gaan eten, merken we dat de prijzen hier ook toeristischer zijn en de porties kleiner.
Dan bezoeken we nog een gedeelte van de stad waar we nog niet waren en gaan weer richting parkeergarage.
We aanvaarden de terugtocht, ervoor zorgend dat we dit keer de weg door Duitsland volgen en die is heel wat beter. Maar we kunnen nu natuurlijk wel zeggen dat we in Polen geweest zijn!






vrijdag 24 juni 2011

Vrijdag 24 juni 2011

Gistermiddag voelde Henk zich niet zo lekker. Vanochtend voel ik er veel voor om thuis te blijven en er een lekker relaxdagje van te maken. Maar Henk voelt zich weer tamelijk fit en staat erop dat we erop uit gaan.
We vertrekken weer richting Oybin. Dit keer gaan we, alweer met een treintje, de Töpfer op, een van de bergen rondom Oybin.
We moeten dit keer een heel stuk verder met het treintje, maar deze heeft gelukkig wat meer vering dan het treintje van gisteren. Het voelt tenminste aan of hij ronde wielen heeft, i.p.v. vierkante. Misschien scheelt het ook dat er nu kussens op de houten bankjes liggen en je niet bij elke hobbel bang hoeft te zijn om een stuitverstuiking op te lopen.
Bovenop de berg heeft moeder natuur een hoeveelheid sculpturen uit de rotsen gevormd. Je komt rotsen tegen met namen als: schildpad, broedende kip, duif, etc. Je kunt natuurlijk ook je eigen fantasie laten werken bij de bizarre vormen van de rotsen.
We genieten boven van de uitzichten en de kunstwerken der natuur, maken een mooie wandeling en vertrekken weer met het treintje bergafwaarts. We moeten ons behoorlijk schrap zetten om niet van de bankjes af te glijden, want het bergweggetje is tamelijk stijl.
Bij terugkomst wandelen we nog even door het plaatsje en rijden terug naar ons logeeradres. De rest van de dag doen we het kalmpjes aan. We willen op ons terras gaan zitten, maar houden het niet zo lang vol omdat het weer nogal wisselvallig wordt.



 

donderdag 23 juni 2011

Donderdag 23 juni 2011-2

Laat in de middag ga ik nog even met de macrolens de tuin in. De eigenaren van ons vakantiehuis zitten ook in de tuin en nodigen me uit om er even bij te komen zitten. We hebben een gezellige conversatie, waarna ik alsnog bloemetjes, bijtjes en vlindertjes ga fotograferen. Ik heb het geluk dat een vlinder een tijdje voor me blijft zitten poseren.

Donderdag 23 juni 2011

We vertrekken deze dag met mooi weer naar Oybin. Van hieruit gaan we met een treintje (foto) de rotsberg op, die de vorm heeft van een bijenkorf. We gaan de burcht- en kloosterruïne (foto) bekijken. We hotseknotsen in ons wagonnetje, dat verstoken is van enige vorm van vering, over smalle bergweggetjes omhoog. Het laatste stuk gaat te voet. Boven op het rotsplateau gaan we een schitterende wandeling maken. We bekijken de ruïnes (foto) van alle kanten en volgen de rondweg over het rotsplateau. Hierbij komen we soms door wel hele smalle kloven (foto). Ik moet de tas voor me houden anders pas ik er niet door. Er zijn diverse punten met fraaie vergezichten en we komen bij het houten kruis dat je van onderaf op de bergtop ziet staan.
Het was puur genieten, weer een mooie ervaring.
Vanmiddag gaan we weer boodschappen doen. Hier in Lückendorf is een blokhut met een zeer beperkte sortering aan levensmiddelen en nog beperktere openingstijden. In Oybin is alleen een soort Tante Emma Laden, dus rijden we voor een wat ruimere sortering liever even dat kleine stukje naar Zittau.
















woensdag 22 juni 2011

Woensdag 22 juni 2011

Reacties kunnen geplaatst worden, het werkt nu.

Vanochtend ontwaken we met prachtig zonnig weer. We gaan op weg naar de Säksische Schweiz en Heinz-Heinz stuurt ons door Tsjechië. Op zich geen slecht idee, want dat is korter. Tenminste, zolang we via de hoofdwegen rijden. Maar Heinz-Heinz besluit om ons halverwege de Tsjechische bushbush in te sturen. Nu snijden we daardoor wel een stukje af, maar we doen er ongeveer drie keer zo lang over. We rijden nog door een druk, toeristisch grensplaatsje en kunnen niet anders dan over de markt tussen de kramen door rijden, waar niemand raar van opkijkt. Het wordt steeds donkerder en voordat we bij de Duitse grens zijn, is het aan het gieten. Via allerlei binnendoorweggetjes en nog een omleiding bereiken we dan eindelijk de parkeerplaats van de Bastei. Inmiddels is het droog, warm en zonnig geworden. We zetten de auto neer en kiezen, in plaats van ongeveer een uur lopen, ervoor om met een pendelbus richting Bastei te gaan. Van daar is het dan nog een halve kilometer te voet.
Wat we daar te zien krijgen, is het allemaal waard. Op onze wandelweg komen we al aan een paar uitzichtpunten voorbij (foto) en dan gaan we de Basteibrücke op. Dat is een brug die tussen de rotsen door gebouwd is, een fantastisch kunstwerk (foto). We genieten van de unieke uitzichten over de rotssculpturen en de rivier de Elbe. Aan het eind gaan we ook nog de Felsenburg Neurathen (2xfoto) bekijken, waar we voor moeten betalen. Maar als je toch hier bent, wil je ook alles zien. Het is geen echte burcht, maar één die bestaat uit rotsen. Via bruggetjes en trapjes zijn deze met elkaar verbonden.
Na een broodje bratwurst keren we via de pendelbus weer terug naar de auto. Dan weer Lückendorfwaarts, dit keer via de Duitse kant.
We maken op de terugweg nog een tussenstop in Hohenstein, waar we de gelijknamige burcht bezoeken. Deze torent op 140 meter hoogte boven het Polenztal uit. Het geheel valt een beetje tegen.
Niet alleen vandaag, maar ook de andere dagen hebben we onderweg steeds de Duitse radio aan en we horen om de haverklap Caro Emerald met ‘Night like this’, ze is erg populair hier.
Bij thuiskomst zit de familie Krumnow in hun tuin en we maken even een praatje. We krijgen een verse komkommer uit eigen kas en de grapjes over de bacteriën blijven natuurlijk niet uit.
Voor het eerst is het weer mooi genoeg om op ons terras te kunnen eten.
Ongeveer een half uurtje nadat we gegeten hebben, barst er een enorme onweersbui los. Dan, terwijl het nog regent, komt de zon weer door en zien we een dubbele regenboog.


Basteibrücke




dinsdag 21 juni 2011

Dinsdag 21 juni 2011

Door een verkeerde instelling op de weblog, kunnen er geen reacties op geplaatst worden. Henk probeert het z.s.m. te verhelpen. Natuurlijk kan er ook per mail gereageerd worden.
Vanochtend is het mistig en regenachtig weer. Daardoor veranderen we onze plannen voor een trip naar de Sächsische Schweiz, want daarvoor heb je helder weer nodig.
We gaan op weg naar de plaats Löbau, ondertussen is het droog en ook de mist is verdwenen. Löbau blijkt een leuk stadje te zijn (foto). We maken een stadswandeling en daarna eten we een hap in een zaak waar een slager en bakker gevestigd zijn. In het midden zijn zitjes geplaatst waar je wat kunt gebruiken. Kies je voor zoet, moet je bij de bakker langs, voor de hartige maaltijden bij de slager. We hebben weer voor weinig geld een heerlijk maaltje.
Er is een soort muziekfeest gaande in het stadje. We zien op diverse plaatsen mensen muziek maken, zingen of dansen. Een gezellige bijkomstigheid.
Omdat het nog vroeg is, gaan we op weg naar de stad Bautzen, dat fraai op een heuvel is gelegen. Ook hier maken we een mooie stadswandeling en bezoeken de Dom (foto). Vanaf een kloosterruïne (foto) hebben we een mooi uitzicht op het lager gelegen deel van de stad en de rivier de Spree. Tijdens onze wandeling in Bautzen valt er wat regen, maar daarna wordt het zonnig en lopen we te puffen in onze jassen.

Ja, ze zijn er nog!


maandag 20 juni 2011

maandag 20 juni 2011

Vanochtend staan we op met somber, regenachtig weer. Maar tegen de tijd dat we vertrekken richting Zittau, is het droog.
We bezoeken eerst het punt, waar de grenzen van Polen, Tsjechië en Duitsland elkaar raken. Het is even zoeken, ze hebben het goed verstopt, maar dan zitten we op de goede weg. Nou zijn sommige wegen hier wel smal, maar deze weg is wel errug krap. Als we een fietser vragen waar het Drielandenpunt is, zegt hij dat het iets verderop is, maar dat we daar niet mogen rijden met een auto. Het is een fiets- en voetweg. Oooooh, vandaar die smalle weg. Maar dat laatste stukje rijden we ook nog wel even door. Er staat een soort driehoekig monument met aan elke kant een wapen dat het bijbehorende land vertegenwoordigt.
Daarna rijden we naar het centrum van Zittau, waar we een stadwandeling maken (foto). Het is een heel aardige plaats. Er zijn veel mooie gerestaureerde panden, maar hier en daar zie je er ook nog bouwvallen tussen staan (foto). Dan even een hapje eten. Onze lunch (cordon bleu, sla en gebakken aardappelpartjes) blijkt een complete maaltijd te zijn. We betalen er slechts ongeveer 12 euro voor, incl. drinken (totaal voor 2 personen!). Uit eten is hier erg goedkoop.
Dan gaan we boodschappen doen bij Lidl en rijden door een wijk met voormalige DDR woonfabrieken.
We komen vandaag twee keer langs een oud vervallen fabrieksterrein. In beide gevallen stoppen we er om foto’s te maken, nadat ik toestemming gevraagd heb aan een persoon die toevallig op het terrein aanwezig is. Als het maar niet voor een krant of een tijdschrift is, vindt men het best. Dus dat is lekker even urbannen.
We brengen de boodschappen weg en gaan aansluitend naar ‘Das Schmetterlingshaus’ in het plaatsje Jonsdorf, ongeveer 5 km bij ons vandaan.
Er zijn niet alleen vlinders, maar ook terraria met reptielen en insekten.
Als we de hal betreden waar zich de vlinders bevinden, blijkt dat je daar niet van je flitser gebruik mag maken. Dat is balen, dat wordt dus helemaal lastig om die beestjes een beetje scherp op de gevoelige pixel te krijgen. Af en toe maak ik toch maar even van mijn pop-up flitsertje gebruik. Er zijn achteraf nog genoeg bruikbare foto’s over, maar ik heb er toch een heel aantal meteen in de prullenbak kunnen dumpen. Je kon merken dat de vlinders aan de aanwezigheid van mensen gewend zijn. Sommige kwamen gewoon op je zitten (foto).