Vrijdag 24 juni 2011

Gistermiddag voelde Henk zich niet zo lekker. Vanochtend voel ik er veel voor om thuis te blijven en er een lekker relaxdagje van te maken. Maar Henk voelt zich weer tamelijk fit en staat erop dat we erop uit gaan.
We vertrekken weer richting Oybin. Dit keer gaan we, alweer met een treintje, de Töpfer op, een van de bergen rondom Oybin.
We moeten dit keer een heel stuk verder met het treintje, maar deze heeft gelukkig wat meer vering dan het treintje van gisteren. Het voelt tenminste aan of hij ronde wielen heeft, i.p.v. vierkante. Misschien scheelt het ook dat er nu kussens op de houten bankjes liggen en je niet bij elke hobbel bang hoeft te zijn om een stuitverstuiking op te lopen.
Bovenop de berg heeft moeder natuur een hoeveelheid sculpturen uit de rotsen gevormd. Je komt rotsen tegen met namen als: schildpad, broedende kip, duif, etc. Je kunt natuurlijk ook je eigen fantasie laten werken bij de bizarre vormen van de rotsen.
We genieten boven van de uitzichten en de kunstwerken der natuur, maken een mooie wandeling en vertrekken weer met het treintje bergafwaarts. We moeten ons behoorlijk schrap zetten om niet van de bankjes af te glijden, want het bergweggetje is tamelijk stijl.
Bij terugkomst wandelen we nog even door het plaatsje en rijden terug naar ons logeeradres. De rest van de dag doen we het kalmpjes aan. We willen op ons terras gaan zitten, maar houden het niet zo lang vol omdat het weer nogal wisselvallig wordt.