Algauw zijn we de grens over en komen over wegen met wisselend wegdek (goed geasfalteerd, opgelapt of gatenkaas). Tijdens het eerste deel van de reis is het rustig wat bebouwing en verkeer betreft.
In de mooie, wat grotere plaats Melnik besluiten we op een parkeerplaats even pauze te houden en onze meegenomen bammetjes op te eten. Voor mij werd het ook hoog tijd voor een sanitaire stop en ik volg een bordje waarop ‘WC’ staat. Na ongeveer een halve stadswandeling door Melnik heb ik nog steeds geen wc gevonden en de nood wordt steeds hoger. Dan keer ik weer terug richting auto en bombardeer een struik in het parkje tegenover de parkeerplaats tot tijdelijk toilet.
Na deze opluchting gaat het weer verder. De temperatuur is inmiddels aardig opgelopen, zo warm hebben we het deze vakantie nog niet gehad.
Zo langzaamaan wordt het drukker en spoedig rijden we de buitenwijken van Praag binnen. Het is nog een hele afstand, dwars door het centrum, voordat we bij het appartement zijn dat we hier voor 4 dagen gehuurd hebben.
Er is een dame aanwezig die ons het appartement laat zien en de parkeergarage voor de auto. We lopen ook even naar de weg waar de tram stopt en ze wijst ons nog een klein winkeltje. Maar, vertelt ze, als we 5 haltes met de tram gaan, is er een groot winkelcentrum.
We pakken de auto uit, ruimen de boel in en besluiten om boodschappen te gaan doen in het grote winkelcentrum. Eerst een kaartje kopen voor 1 ritje, dan met de tram naar een groot bus- en metrostation. We moeten een paar maal vragen waar we moeten zijn en de mensen spreken nauwlijks wat anders dan Tsjechisch. Als we het aan een officieel in uniform gestoken man vragen die uit een hokje komt bij de bushalte, kijkt hij ons even ongelukkig aan, brabbelt even wat in het Tsjechisch en verdwijnt gauw weer in zijn hokje.
Maar uiteindelijk komen we op de goede plek. We kopen een 5 dagen kaart voor de tram en gaan op weg naar de supermarkt. We moeten daarvoor met een heel lange stijle roltrap, waardoor het lijkt of de mensen een heel eind achterover geleund staan. Het is zo’n koddig gezicht dat ik sta te gieren op die roltrap.
In de reusachtige supermarkt krijg ik een echt Walmart-gevoel. We vinden er alles wat we nodig hebben. We nemen een vers gebraden kip mee en een bak vol gebakken aardappels, kunnen we ze thuis in de magnetron opwarmen. We betalen en als we narekenen wat het nou eigenlijk kostte blijkt het 4 euro te zijn! Nog een bakje sla erbij en we hebben de maaltijd bij elkaar.
Omdat er geen koffiezetapparaat in het appartement aanwezig is, willen we een thermoskan en een losse opzetfilter kopen, maar als we een koffiezetapparaat voor nog een 10 euro tegenkomen, nemen we die maar.
Dan weer terug met de tram en even lekker douchen.
Na het eten gaan we weer richting centrum om vast even rond te neuzen.
Het is wel een enorm contrast: eerst Lückendorf, een plaatsje waar de wereld ophoudt en daarna het drukke, bruisende Praag.
We wandelen op de bonnefooi wat rond langs de rivier en komen langs het dansende huis, waar we met de auto ook al langs waren gekomen. Het is een omstreden modern ontwerp van Frank Gehry en Vlado Milunic. We zitten nog even op een terrasje. Dan via Metro en tram weer huiswaarts.
Het Dansende Huis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten